Ryszard Zając (1929 - 2016) w latach 1948-52 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Szczecińskiej, dyplom architekta otrzymał w 1952. Wówczas przeniósł się do Warszawy i podjął dalsze studia z zakresu architektury na Politechnice Warszawskiej, ukończone po dwóch latach z tytułem magistra. Zawód architekta uprawiał dość krótko, gdyż od 1960 poświecił się wyłącznie malarstwu, zostając w 1963 członkiem ZPAP. Wykształcenie miało duży wpływ na charakter uprawianej sztuki.
Tematem jego prac są przede wszystkim pejzaże architektoniczne, inspirowane najczęściej konkretnym miejscem. Charakteryzują się stłoczoną zabudową uformowaną z nieregularnych brył, skomplikowaną perspektywą przestrzeni, intensywnym kolorem pnących się ku górze miast. Liczne martwe natury o kubizujących formach odznaczają się grą kształtów i barw. Farba kładziona jest szpachlą i nadaje gładkiej powierzchni płótna swoistą wibrację. Artysta wystawiał w kraju i za granicą.
Ryszard Zając to artysta wszechstronny. Z wykształcenia jest konserwatorem dzieł sztuki po studiach na Wydziale Sztuk Pięknych w Toruniu, stypendystą Pracowni Konserwacji Zabytków w Olsztynie. Był kierownikiem pracowni plastycznej Wojewódzkiego Domu Kultury w Suwałkach, pełnił funkcję plastyka miejskiego, pracował w Biurze Wystaw Artystycznych, a potem jako dyrektor Wzorcowego Ośrodka Kultury w Lipsku nad Biebrzą. To równocześnie malarz, uczestnik plenerów, które zresztą sam prowadził. Wystawiał swoje prace w galeriach Suwałk, Giżycka, Gołdapi, Sejn. Był nagradzany za malarstwo, plakaty, scenografię do dużych przedsięwzięć widowiskowo-teatralnych.
